İLK MEDENİYETLER

İtalya'nın en eski insanları, Avrupa'nın diğer memleketlerinde olduğu gibi, tarihten önce, Taş devrinde kendilerini tanıtırlar. Avcılık, balıkçılık ve meyve toplama, o zamanki insanların önemli işleriydi. Çoğunlukla mağaralarda otururlar, bazı ilkel kulübelerin inşasını da bilirlerdi. Taşları yontarlardı. Bunlarla silahlarını ve aletlerini yaparlardı. Kemik, boynuz, tahta (odun) ve meşin üzerinde çalışırlardı. Elbiseleri meşindendi. Hayvan dişleriyle süsler yaparlardı. Sosyal hayat kavramları bir aile telakkisini geçmiyordu. Ziraat hayvanları ehlîleştirmek bilinmiyordu. Birçok asırlardan sonra Cilalı Taş devri başlar. Bu devirden birçok eserler kalmıştır. İlkel meskenler, çakmak taşı tezgâhları, silahlar, balta, çekiç ve balık ağları gibi. Bu devrin insanları, hayvanları ehlîleştirirlerdi. Çömlekçilik de vardı. Cenaze gömme usulünü biliyorlardı. Sosyal hayat telakkisi gelişmişti. Küçük köylerde toplu olarak yaşıyorlardı. Bu esnada Küçük Asya medeniyeti İtalya'ya nüfuz ve tesire başlamıştı. Bu devrin sonunda altın ve bakır madenleri görüldü. Bu devrin insanları bu madenleri evvela süs eşyası olarak kullandılar. Daha sonra, aletler yapımına başladılar ve ziraata da başlandı. Buğday ekmeği ve un yapımını da öğrenmişlerdi. Milattan 1800 sene evvel yine Küçük Asya medeniyetinin tesiri altında Tunç Devri başlar. Sanayi ilerledi. Cenazeler yakılıyordu. Milattan takriben 1000 sene evvel demir meydana çıktı. Bu suretle İtalya'nın tarihten evvelki devri bitmiş oldu. Başlangıçta demir de ziynet eşyası yapmak için kullanıldı. Sonra Etrürya'da demir madenlerinin keşfi bunların kullanılmasını genelleştirdi.